Co to takiego?
Pewnie niektórzy doskonale wiedzą, czym są gry terenowe. Dla tych, którzy jeszcze się nie domyślają, szybko wyjaśniam — fantastyczną zabawą dla każdego: małego i dużego. Jest to rodzaj gier, zabaw rozgrywanych w czasie rzeczywistym, w realnym świecie. Do gier takiego typu wykorzystuje się teren, jego topografię oraz inne właściwości. Istnieje wiele rodzajów gier terenowych — zręcznościowe, siłowe, taktyczne, fabularne i RPG. Podstawową umiejętnością wymaganą od uczestników jest dobra orientacja w terenie, umiejętność czytania mapy lub korzystania z urządzeń GPS, spostrzegawczość, łatwość łączenia faktów i umiejętność zabawy w grupie, a także respektowanie reguł gry. Niestety, bez ostatniego ani rusz.
Dla kogo?
Dla każdego, bez ograniczeń wiekowych. Zespół mogą tworzyć rodzice z dziećmi, wyłącznie dzieci, albo tylko dorośli. Każdy, kto ma ochotę na przygodę, nowe doznania i sprawdzenie siebie.
Co nam dają?
Same zyski!
Jeśli gra terenowa jest dobrze zorganizowana i przemyślana, stanowi ogromną frajdę, daje mnóstwo satysfakcji i radości. Dzięki spędzeniu czasu w aktywny, kreatywny i zabawny sposób uczestnicy gier terenowych uczą się współpracy w zespole i sprawnej komunikacji. Mają możliwość zdobywania “baz”, uzyskiwania kolejnych informacji, dzięki którym można dotrzeć do następnego poziomu. Zdobywa się przedmioty, listy, żetony, skarby oraz kolejne wskazówki. A ponadto gry terenowe wpływają na:
- kształtowanie pożądanych cech: samodzielności, kreatywności i odwagi,
- zdobywanie umiejętności przydatnych w życiu (czytanie map, sporządzanie planów, szkiców i opisów, nowe umiejętności techniczne, ale także kodowanie, szyfrowanie czy odszyfrowywanie),
- zaspokajanie naturalnej potrzeby przeżycia przygody, rywalizacji,
- poprawę sprawności fizycznej, wytrzymałości, szybkości, spostrzegawczości,
- zdolność do przewidywania zagrożeń,
- poczucie normalnego, zdrowego zmęczenia z ogromną dozą radości.
Niektóre warianty gier terenowych
- Gry miejskie: zabawy, które odbywają się na terenie miasta lub terenie podmiejskim. W różnych często popularnych miejscach lub okolicach zabytków znajdują się stacje, do których uczestnicy muszą dotrzeć dzięki odnalezionym wskazówkom (ukryte listy, zaszyfrowane informacje, instrukcje pozyskane od określonych, podstawionych ludzi, którzy przekażą wiadomość po usłyszeniu np. hasła). Na miejscu każda z ekip będzie musiała wykonać konkretne zadanie, dzięki któremu zdobędzie punkty lub wirtualne pieniądze, żetony lub kolejne wskazówki, potrzebne do zwycięstwa w grze. Każda z misji może być specjalnie przygotowana pod konkretną grupę. Należy wziąć pod uwagę wiek uczestników, ich kondycję fizyczną oraz możliwości intelektualne. Gra miejska zazwyczaj ma swój scenariusz, oparty na znajomości miejscowości, w której się odbywa. Nad sprawnym i bezpiecznym przebiegiem gry przez cały czas pieczę sprawują organizatorzy lub współuczestnicy gry, np. rodzice.
- Gry zadaniowe: nazywane też grami na azymut, rozgrywane poza obszarem miejskim. Obejmują częściowo wsie, pola, lasy, tereny podmiejskie lub wzniesienia. Jest to forma zabawy, w trakcie której uczestnicy muszą zaliczyć kilka konkretnych baz i wykonać napotkane na miejscu zadanie. W każdej z baz na uczestników czeka jeden z organizatorów, który przeprowadza każdą z misji. Może to być np. rozłożenie namiotu na czas, przejście labiryntu przygotowanego z wełny, przejście na szczudłach, pokonanie slalomu itd. Tematyka zadań musi być dostosowana do wieku uczestników, zainteresowań lub wybranego motywu przewodniego gry. W tym przypadku liczy się przede wszystkim współpraca oraz spryt! Aby wygrać, trzeba będzie wykonać jak najwięcej zadań i pokonać jak najwięcej napotkanych przeciwności! Jeśli lubicie bawić się w podchody, to z pewnością w tej formie gry terenowej odnajdziecie się znakomicie!
Jeśli chcesz sprawić frajdę swoim bliskim lub zaprzyjaźnionej rodzinie proponujemy przygotowanie takiej gry. Nastolatki bardzo chętnie uczestniczą w podobnych zabawach. Dni są coraz dłuższe i cieplejsze, a chęć do przeżycia przygód powinna nas nieco pobudzić do działania. Należy jednak pamiętać o kilku ważnych sprawach.
Jak się do tego zabrać? Czyli ogólne zasady organizacji gier terenowych.
Ważne jest:
- Dostosowanie stopnia trudności zajęć do wieku i umiejętności uczestników.
- Wybór odpowiedniego miejsca do przeprowadzenia gry — zrezygnujmy z miejsc, gdzie można narazić uczestników zajęć i siebie na zagrożenia. Unikajmy brzegów rzek, stromych zboczy, sąsiedztwa szlaków komunikacyjnych, ujść ścieków, niskich linii energetycznych, zwierząt itp.
- Zgoda właściciela terenu, jeśli jest to czyjaś posesja.
- Przeprowadzenie oglądu terenu pod kątem zagrożeń dla bezpieczeństwa.
- Zabranie ze sobą zestawu pierwszej pomocy oraz telefonu komórkowego. W razie potrzeby także, np. kompasu i mapy.
- Skonsultowanie z innymi osobami dorosłymi wyboru miejsca prowadzenia gry (nie zawsze sami dostrzeżemy niegodności).
- Uzyskanie zgody rodziców w przypadku niepełnoletnich uczestników.
- Aby każdy uczestnik został zapoznany z celami zajęć, regulaminem (opisem gry) oraz zasadami bezpieczeństwa.
- Ustalenie zasad kontaktowania się w razie zagrożenia. Ważne, aby zespoły grające zrozumiały cele i zasady gry.
- Każdy uczestnik wiedział do kogo się zwrócić o pomoc, dokąd udać się w razie zabłądzenia.
I jeszcze jedna uwaga: Uczestnicy muszą być przekonani, że nie zostaną ośmieszeni, krytykowani, że nie grozi im utrata zdrowia i życia. Zadania nie mogą być zbyt łatwe (znudzą uczestników) ani zbyt trudne – niemożliwe do rozwiązania przez zespół. Jeśli uczestnikami są dzieci, musimy zapewnić im 100% bezpieczeństwa na trasie gry.
Jakie mogą być tematy gier terenowych?
Bardzo różne, np. poszukiwacze skarbu (którym może być ostatecznie pudełko smakołyków), uwolnienie księżniczki (może być nią lalka), piraci i wiele innych pomysłów. Ograniczeniem będzie tu jedynie nasza wyobraźnia. Tematy mogą być związane z filmami, bajkami, tematyką książkową lub z historią.
Jakieś przykłady?
Poszukiwacze zaginionego skarbu? Do punktu, w którym znajduje się skarb, rywalizujące ze sobą drużyny muszą dotrzeć za pomocą wskazówek ukrywanych w różnych miejscach — mogą to być zaszyfrowane hasła czy zagadki. Rozwiązania krzyżówek również mogą dawać instrukcje dotarcia do kolejnych punktów. Mój ulubiony trik: zadaniem drużyny jest kupienie drobnej rzeczy w osiedlowym sklepie. Podczas zakupu lider musi powiedzieć zaprzyjaźnionej sprzedawczyni tajemnicze hasło. W zamian otrzymuje podpowiedź, jak udać się do kolejnego punktu. W zabawę może być zaangażowanych naprawdę wiele osób.
Tradycyjne podchody? Zawsze na czasie! Jedna grupa ucieka, zostawiając za sobą różne strzałki, wskazówki i podpowiedzi o tym, dokąd się udaje. Druga grupa próbuje dogonić pierwszą, korzystając z tych znaków! Zabawa może trwać nawet cały dzień.
A może świetlik? Gra doskonała na wieczór, kiedy już się ściemni. Ważna uwaga — teren, w którym gramy, musi być nam dobrze znany i bezpieczny. Świetlikiem jest osoba, która podczas gry trzyma latarkę w ręce lub używa czołówki — pozostali gracze mają za zadanie dogonić i złapać świetlika. Świetny sposób na przełamanie lęku lub niepewności związanej z ciemnością.
A jeśli nie chcemy sami zajmować się organizacją takiej gry, możemy uczestniczyć w organizowanych w miastach grach miejskich. Są one przygotowywane przez miłośników wyzwań i przygód. Czasem domy kultury lub muzea mogą zaproponować nam ten rodzaj zabawy. Warto skorzystać – to może być doskonała możliwość poznania nowych zakątków i historii miasta! Bardzo powszechny na świecie jest Geocaching — zachęcamy do odwiedzenia strony: https://www.geocaching.pl i życzymy udanej zabawy!
Warto spróbować przynajmniej raz być uczestnikiem, by przekonać się, że gry terenowe są fantastycznym sposobem na nudę, chandrę, poznawanie nowych miejsc i spędzenie aktywnie czasu wolnego inaczej niż zwykle.
