Pobyt w szpitalu jest zawsze ogromnym stresem zarówno dla chorego jak i dla jego najbliższych. Związane jest to zarówno, ze znacznym pogorszeniem stanu zdrowia, jak i poczuciem niepewności i z realnym zagrożeniem utraty zdrowia, a czasami i życia. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia, pobyt w szpitalu jest nieodzowny, w lżejszym stanie chory może leczyć się w domu.
Chory ma zawsze mieć świadomość, że leczenie ma na celu całkowite wyzdrowienie. Jest to bezwzględne przesłanie, które ma mu towarzyszyć w okresie leczenia i rekonwalescencji. Pozytywne nastawienie do przebiegu choroby, zakończone całkowitym sukcesem, tj. wyleczeniem wzmacnia chorego, zwiększa jego odporność psychiczną i immunologiczną. Chory ma też mieć całkowitą pewność, że jego rodzina i najbliżsi są razem z nim, w tym trudnym czasie i że zawsze może na nich liczyć.
Niestety w tym trudnym czasie epidemiologicznym, całkowicie niemożliwe są odwiedziny w szpitalu. Brak możliwości bezpośredniego kontaktu, przekazywania otuchy, wsparcia oraz informacji należy zastąpić kontaktami poprzez Internet. Ważne jest, żeby pamiętać, chory w szpitalu to człowiek przede wszystkim cierpiący, osłabiony, z reguły skupiony na swojej chorobie, mający złe samopoczucie oraz znacznie obniżony nastrój. Tematy rozmowy mają na celu podniesienie osoby chorej na duchu, mają dawać szansę całkowitego wyzdrowienia i powrotu do domu. Należy informować go o bieżących wydarzeniach rodzinnych lub bezpośrednio go dotyczących, ale przekazywać tylko treści pozytywne, omijać problemy i tematy drażliwe. Wszelki kontakt z najbliższymi ma na celu wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa, zmniejszenie napięcia, lęku i niepokoju. Chory ma też wierzyć, że czynnie, chociaż z oddalenia uczestniczy w życiu rodziny.
Co ważne, nie należy dzwonić i kontaktować się wielokrotnie w ciągu doby, chory ma przede wszystkim leczyć się i odpoczywać, aby nabrać siły do walki z chorobą. Najlepiej wybrać jednego przedstawiciela z rodziny, który kontaktuje się z chorym, nadmierna ilość osób i telefonów może go rozpraszać i męczyć. Najważniejsze, chory ma mieć poczucie, że jest bardzo kochany, mieć wsparcie ze strony najbliższych i wierzyć w całkowity powrót do zdrowia.
